De tegeltjeswaarheid van High Definition

Op de CES beursvloer in Las Vegas werd mijn aandacht getrokken door een paar pakkende slogans die een aantal stands overspanden. ‘HDNA, High Definition. It is in our DNA’. En het nog veel enigmatischer ‘Dont think. Feel.’ Amerikaanse marketeers blinken doorgaans uit in dit soort quasi diepzinnige one-liners. Maar hier was meer aan de hand. De teksten die verstild uittorenden boven het woud van licht en geluid uitbrakende flatscreens bevatten een onvermoede, omgekeerde waarheid. Een waarheid die, nu de strijd in de HD oorlog is beslist, des te urgenter zal worden.

Al enkele jaren wordt de consument voorgehouden dat hij dankzij een hogere dichtheid van pixels (High Definition) meer zal zien dan ooit te voren. Scherper, meer detail, rijkere kleuren. Er is sprake van een massa-pyschose waarin iedereen ervan overtuigd is aan de Full HD flatscreen te moeten, gevoed door allerlei ultra of true HD AV apparatuur. Het summum van de moderne multimedia ervaring is passief weg zwijmelen bij beeld en geluid waar elke fout uit weg gefilterd is. Waarin niets meer wordt overgelaten aan de suggestie of, erger nog, de fantasie. Winkeliers passen hun assortimenten aan en laten de monsterlijke schermen al hun vierkante en kubieke meters opslurpen. Niemand lijkt zich nog druk te maken om wat er eigenlijk op die schermen gebeurt – als het maar in HD is. Nog minder wordt er nagedacht over hoe op een zinnige en intuïtieve wijze met die schermen interactie te hebben. Het allerminst wordt er echter rekenschap gegeven van het feit, dat wat de menselijke ervaring uniek, rijk en onberekenbaar maakt, dat zulks zich juist aan elke zichtbaarheid en ‘dichtheid’ onttrekt. High Definition zit helemaal niet in ons DNA – in ieder van ons zit juist een onbedwingbare drang tot ‘low definition’, een ‘openheid’ die ons nieuwsgierig maakt en uitnodigt tot het nieuwe en onbekende. Als fabrikanten en retailers dat ter harte nemen, zullen er weer veel meer spannende en uitdagende producten hun weg naar de consument vinden. En ik geloof zelfs, dat er meer geld mee zal worden verdiend en meer plezier mee worden gemaakt. In Nederland komt het wel goed, want als het hier goed voelt in je portemonnee hoef je er verder niet over na te denken.